Bones rozdział III Żałoba, część II

-Nic nie będzie takie jak dawniej. Myślimy z Angelą o odejściu.

-Ona by tego nie chciała- krzyknął Seeley.- Też chciałem odejść, ale gdy wszedłem tutaj zdałem sobie sprawę, iż to był jej drugi dom, a my jej rodziną.

-Dla niej będziemy walczyć- odparła Saroyan. - Chodźcie do Angeli.

Poszli do artystki. Gdy weszli do niej kobieta płakała pracując nad rekonstrukcją. Mąż podszedł do niej i mocno ją przytulił. Wszystkim zaczęły ciec łzy. Agent wybiegł i opuścił Jeffersona. Pozostali po chwili wrócili do swoich zajęć. Przed dwunastą Booth zjawił się w gabinecie pani patolog. W pomieszczeniu panowała krępująca cisza. Nagle drzwi się otworzyły i pojawili się: dyrektor FBI Cullen, Lancy Sweets, starszy mężczyzna, dwóch mężczyzn ubranych na biało, oraz Zackary Addy. Po chwili odezwał się starszy mężczyzna.

-Jestem psychiatrą ze szpitala psychiatrycznego, doktor James Kitler. Chciałem zaręczyć, iż pan Addy może pracować w instytucji rządowej. Jest oddany prawu i wie, że nie wolno popełniać przestępstw i że trzeba łapać, tych którzy to robią. Jeśli chodzi o wykształcenie to ma doktorat z antropologii sądowej.

Camile miała poważną minę, a po chwili odezwała się surowym głosem.

-Dziękuję bardzo. Z agentem Boothem wezmę odpowiedzialność za doktora Addy'ego. Będzie pracował na stanowisku antropologa sądowego. Czego musi przestrzegać?

-Chodzić raz w tygodniu na terapię, bez państwa zgody nie może opuszczać laboratorium i Waszyngtonu. Raz w miesiącu będzie przechodził badania psychiatryczne. W razie najmniejszych problemów, lub podejrzeń powróci do szpitala.

-Mam jedną prośbę. Wolałabym, aby terapię prowadził psycholog FBI doktor Lancy Sweets. Będzie mógł ocenić jak wpływa na doktora Addy'ego praca. Do tego mamy do niego duże zaufanie.

-Jeśli dyrektor nie ma nic przeciwko, to mogę się zgodzić.

-Nie mam- odparł Cullen.

-W takim razie została ostatnia kwestia doktor Saroyan. Gdzie będzie mieszkał?

-Na razie u mnie, później prawdopodobnie u doktora Hodginesa, a potem coś mu znajdziemy. Mam na oku umeblowane mieszkanie.

Wszyscy podpisali odpowiednie dokumenty i antropolog został w instytucie. Camile poszła do magazynu i przyniosła wszystkie stare rzeczy Zacka i jego fartuch. Mężczyzna uśmiechnął się i odezwał się ze strachem w głosie.

-Dziękuję doktor Saroyan. Idę zająć się kośćmi.

-Witaj spowrotem Zack- odezwała się Cam ciepłym głosem. -Wszyscy się ucieszą jak dowiedzą się, że wróciłeś. Zajmiesz gabinet doktor Brennan.

-Nie mogę.

-Musisz. Przejmiesz też jej doktorantów i asystentów.

-Ale nie muszę nic zmieniać?

-Nie musisz.

-To zawsze będzie gabinet doktor Brennan.

Seeley cały czas przyglądał się im. Podszedł i uścisnął Addy'ego mówiąc.

-Cieszę się, że to zajmiesz miejsce Bones... Znasz jej metody i bardzo była do ciebie przywiązana..

-Skrzywdziłem mentorkę i tego żałuję najbardziej.]

-Już dobrze Zack. Ucieszyłaby się na twój widok. Idź już przywitać się z pozostałymi. Nie zapomnij o Angeli. Inaczej będzie awantura.

-Dziękuję agencie Booth.

Antropolog wyszedł, Seeley stał smutny i spoglądał w dal. Cam wiedziała, iż nie chce współczucia, więc już dawno ostrzegła podwładnych. A w szczególności pewną artystkę. Wreszcie oni mogli być szczęśliwi. Wszyscy cierpieli po stracie przyjaciółki, ale on stracił ukochaną. Podeszła do niego, na jej twarzy malowało się przygnębienie. Nagle odezwał się.

-Nie chcę tu być. Wszystko ją tutaj przypomina. Ale nie mam wyjścia. Zginęła prze ze mnie. Nienawidzę się za to Cam.

-To nie twoja wina.

-Brakuje mi jej. Cholera

Walną pięścią w biurko

-Booth.

-Wiem, muszę być silny. Chciałaby, abyśmy trzymali się razem... Tamten dzień zmienił nasze życie. Odebrał drogą osobę.  Lepiej byłoby, abym to ja wtedy zginął.

-Nie myśl tak. Ty masz syna i jesteś mężczyzną. Ona by długo nie przeżyła bez ciebie. Ty musisz żyć dla niej i Parkera.

Gdy oni rozmawiali Addy wszedł do gabinetu artystki.

Tam siedzieli wszyscy pracownicy laboratorium i rozmawiali snując domysły na temat nowego współpracownika. Obserwował ich. Pierwsza mężczyznę zauważyła Angela. Uścisnęła go uśmiechając się. Gdy spojrzała mu w oczy powiedziała.

-Witaj Zack. Miło ciebie tutaj widzieć. Wracasz do nas?

-Tak. Ale nie wiem czy dam radę.

-Pomożemy ci.

Kobieta puściła go. Asystenci Brennan podejrzewali, iż Jack się wścieknie, widząc takie zachowanie żony. A on poklepał antropologa i odezwał się.

-Cisze się, że cię widzę. Sporo się zmieniło u nas. Ale Cam nadal jest cięta na eksperymenty. Gdzie będziesz mieszkał?

-Nie wiem. Mógłbym wrócić nad garaż?

-Nie. Już tam nie mieszkam. Z Angelą mamy nowy dom. Znajdzie się tam pokój dla ciebie. Powiem ci ciekawostkę, było to miejsce zbrodni. Badaliśmy je. W pewnym momencie postanowiliśmy je kupić. Mam nadzieje, że ci to nie przeszkadza.

-Nie. Czadowo

-Jak się trzymasz?

-Żałuję tego co zrobiłem. Zawiodłem doktor Brennan. To musiało ją dotknąć. Jej asystent został Pomocnikiem kanibala... Wybaczycie mi kiedyś?

-Dawno ci wybaczyliśmy. A doktor Brennan ucieszyłaby się widząc ciebie. Cieszę się, że to ty ją zastąpisz. Po to tu jesteś, prawda?

-Tak.

-Kiedyś się nie znosiliśmy. A teraz cieszę się na ten widok.

Angela podeszła i spytała.

-Cam i Seeley wie, że wracasz?

-Oczywiście. Są za mnie odpowiedzialni.

-Dziś się wprowadzisz?

-Tak.

-No to czekamy na sprawę. Chodź pokaże ci moje robaczki. Nadal nimi czasem oczyszczamy kości.